اﺑﺮاﻫﯿﻢ رﺷﺘﺒﺮزاده، ﺻﺎﺑﺮ رﺣﯿﻤﯽ
ﭼﮑﯿﺪه:
اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻮاد ژﺋﻮﺳﻨﺘﺘﯿﮏ در ﭘﻮﺷﺶ ﮐﺎﻧﺎلﻫﺎی آﺑﯿﺎری و ﻣﺨﺎزن ذﺧﯿﺮه آب از دو دﻫﻪ ﭘﯿﺶ ﺷﺮوع و ﺑﺎ روﻧﺪی اﻓﺰاﯾﺸﯽ در ﺣﺎل ﮔﺴﺘﺮش ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ از ﯾﮏ ﺳﻮ ﻣﺮﻫﻮن وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد اﯾﻦ ﻣﻮاد ﺑﻮده و از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ ﺳﻬﻮﻟﺖ اﺟﺮا و ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻗﺘﺼﺎدی ﻧﯿﺰ، ﺑﺮ ﺟﺬاﺑﯿﺖ اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﻣﻮاد اﻓﺰوده اﺳﺖ.
در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ اﻧﺪازهﮔﯿﺮی ﻣﯿﺰان ﻧﺸﺖ آب ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از دﺳﺘﮕﺎه ﺳﺮﻋﺖﺳﻨﺞ اوﻟﺘﺮا ﺳﻮﻧﺪ ﺑﺮای ﺷﺒﮑﻪ آﺑﯿﺎری ﻣﻐﺎن ﻧﺸﺎن داد، دﺑﯽ ﻧﺸﺘﯽ از ﮐﺎﻧﺎل ﺑﺮاﺑﺮ 19٫55 ﻟﯿﺘﺮ در روز در ﻫﺮ ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ از ﮐﺎﻧﺎل ﺑﻮده ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﯿﺰان ﻧﺸﺖ، ﻋﻤﺪﺗﺎً ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻋﺪم اﺗﺼﺎل ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﻮﺷﺶ ژﺋﻮﻣﻤﺒﺮان ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ دﺑﯽ ﻧﺸﺘﯽ ﺑﺎ رواﺑﻂ داوﯾﺲ و ﻣﻮرﯾﺘﺲ ﻧﺸﺎن داد راﺑﻄﻪ ﻣﻮرﯾﺘﺲ ﺗﻄﺎﺑﻖ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﺎ دادهﻫﺎی اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ دارد. ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از رﮔﺮﺳﯿﻮن ﻣﻌﺎدﻟﻪی دﺑﯽ ﻧﺸﺘﯽ ﺑﺎ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎی ﻣﺴﺘﻘﻞ و واﺑﺴﺘﻪ ﺑﺼﻮرت ﺧﻄﯽ و ﻏﯿﺮﺧﻄﯽ ﺗﻌﯿﯿﻦ و ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪه راﺑﻄﻪ ﺧﻄﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ راﺑﻄﻪ ﻏﯿﺮﺧﻄﯽ از ﺿﺮﯾﺐ ﺗﺒﯿﯿﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﭘﻮﺷﺶﻫﺎی ﺑﺘﻨﯽ و ژﺋﻮﺳﻨﺘﺘﯿﮑﯽ ﮐﺎﻧﺎل ﭘﻤﭙﺎژ، از ﻧﻈﺮ ﻣﻮاد ﺗﺸﮑﯿﻞ دﻫﻨﺪه، اﺟﺮاء، ﻫﺰﯾﻨﻪ، ﮐﺎرﺑﺮد و ﻧﯿﺰ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺿﺮﯾﺐ ﻣﺎﻧﯿﻨﮓ ﮐﺎﻧﺎل ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺎ ﺿﺮﯾﺐ ﻣﺎﻧﯿﻨﮓ ﻃﺮاﺣﯽ ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﮐﻠﯿﺪ واژهﻫﺎ: ژﺋﻮﺳﻨﺘﺘﯿﮏ، ژﺋﻮﻣﻤﺒﺮان، ﻧﺸﺖ، ﺿﺮﯾﺐ ﻣﺎﻧﯿﻨﮓ، ﮐﺎﻧﺎل آب
منبع: مهندسی آب و محیط زیست ایران، سال ۱۳۹۲ / دوره ۱ / شماره ۲
